سگ نژاد چاو چاو یکی از زیباترین نژادهای سگ و در عین حال از گران قیمت ترین آنهاست که به سگ شیری شکل هم شهرت دارد. این اعتقاد وجود دارد که چاو چاو یکی از نژادهای بسیار اصیلی است که به عنوان فو داگ نیز شناخته شده است (فو داگ شیرهای نگهبان چین یا همان شیر نگهبان امپراطور و مجسمههای سنگی و سنتی چینهستند که در جلوی کاخها و معابد قرار داشتهاند).
چاو چاو نژاد تک و بسیار قدیمی است که جزو اولین گروههای جدا شده از گرگهاست بنابراین، چه چیزی این سگ را چنین برجسته می کند؟

ظاهر چاو چاو
بیایید با ظاهر چاو چاو شروع کنیم :
زبان و بافت دهان چاوچاو تقریباً در بین پستانداران منحصر به فرد است و به رنگ آبی مایل به سیاه است. این ویژگی برای این نژاد آنقدر مهم است که هر رنگ زبان دیگری درچهارچوب استاندارد تعریف شده این نژاد نیست. او یک پوشش ضخیم در اطراف شانه های خود دارد که اغلب به عنوان یال شیر توصیف می شود.
ویژگی | وزن متوسط (کیلوگرم) | قد متوسط (سانتیمتر) | رنگ استاندارد | طول عمر (سال) |
---|---|---|---|---|
مادهها | 20 تا 27 | 46 تا 56 | مشکی، خاکستری، حنایی، سفید، مسی، کرم | 9 تا 15 |
نرها | 25 تا 32 | 46 تا 56 | مشکی، خاکستری، حنایی، سفید، مسی، کرم | 9 تا 15 |
تاریخچه نژاد چاو چاو
سگ چاو چاو یکی از نژادهای محبوب سگها است که اصالتاً از چین به عنوان سگهای نگهبان و همچنین به عنوان سگهای همراه استفاده میشدند. تاریخچه این نژاد به دوران باستان باز میگردد و از آن زمان تاکنون، این سگها به عنوان همراهان وفادار و پرانرژی شناخته شدهاند.
سگ چاو چاو یکی از قدیمیترین نژادهای سگ است و برخی منابع نشان میدهند که نسل اولیه این سگها به دوران هزارههای قبل از میلاد در چین برمیگردد. آثار هنری و تاریخی نشان میدهند که این سگها به عنوان سگهای نگهبان و دفاعی در امپراتوری چین استفاده میشدند. آنها به خاطر وفاداری، شجاعت و هوش بالای خود مورد تحسین بودند.
سگ چاو چاو به دلیل ظاهر زیبا و شخصیت قوی خود، در دوران دودمان هان نیز مورد توجه بودند. این سگها به عنوان نماد قدرت و شجاعت شناخته میشدند و در برخی از مجسمهها و نقاشیهای باستانی چینی به تصویر کشیده شدهاند.
در دوران جدیدتر، سگ چاو چاو به عنوان حیوانات خانگی و همراه خانوادهها شناخته میشوند. آنها با وفاداری بالا، هوش فراوان و شخصیت دوستداشتنی خود، جذب تعداد زیادی از طرفداران سگها شدهاند. این سگها علاوه بر نقش نگهبانی، به عنوان سگهای همراه و حتی سگهای نمایشی و رقابتی نیز شناخته میشوند.
با توجه به تاریخچه قدیمی و وجود در فرهنگ چین، سگ چاو چاو به عنوان یک نژاد با ارزش و اصالت شناخته میشود. امروزه، این سگها در سراسر جهان به عنوان حیوانات خانگی محبوب شناخته میشوند و با تلاشهای جمعی از پرورشگران و طرفداران، این نژاد در حال حفظ و تقویت است.

خلق و خوی چاوچاو
مطلب پیشنهادی : آموزش ادرار سگ
چاو چاو به راحتی در خانه آموزش داده می شوند
توصیه ویژه ما به افرادی که عاشق این نژاد فوق العادهاند : سگ خود را از تولگی مدام با انسانها و سگهای دیگر آشنا کنید، فقط با اجتماعی تربیت کردن آنهاست که میتوانید از آرام و مطیع بودنشان در بزرگسالی اطمینان حاصل کنید .
بیماری های رایج چاو چاو
سگهای نژاد چاو چاو، همانند سایر نژادهای سگ، به برخی بیماریهای خاص و رایج در این نژاد مستعد هستند. شناخت این بیماریها و اقدامات پیشگیری و درمانی مناسب میتواند به حفظ سلامت و رفاه این سگها کمک کند. در ادامه به برخی از بیماریهای رایج در نژاد چاو چاو میپردازیم.
1. دیسپلازی مفصلی: چاو چاوها به علت ساختار بدنی خود ممکن است به دیسپلازی مفصلی مبتلا شوند. این بشرهای مفصلی میتواند باعث درد، مشکلات حرکتی و کاهش فعالیت فیزیکی آنها شود.
2. بیماریهای پوستی: برخی از چاو چاوها ممکن است به بیماریهای پوستی مانند التهابهای پوست، خارش و آلرژیهای پوستی مبتلا شوند که نیاز به درمان مناسب دارند.
3. آسم و بیماریهای تنفسی: به دلیل ساختار صورت کوتاه چاو چاو، آسم و برخی از بیماریهای تنفسی ممکن است در این نژاد شایع باشد.
4. بیماریهای قلبی: برخی از چاو چاوها ممکن است به بیماریهای قلبی مانند دلنشین و بطن بزرگ مبتلا شوند که نیاز به مراقبت و درمان دارند.
5. بلغمگیری: به دلیل ساختار صورت کوتاه، چاو چاوها ممکن است به مشکلات بلغمگیری مبتلا شوند که باعث مشکلات تنفسی و عفونتهای تنفسی میشود.
6. بلغم زدایی: چاو چاوها به دلیل ساختار خود ممکن است مشکلات در بلغم زدایی داشته باشند که نیاز به توجه و مراقبت خاص دارد.
7. برخورداری از برخی از ژنهای بیماریزای تحت تاثیر چین: برخی از چینچینها ممکن است به علت تاریخچه نژاد خود، برخوردار از برخی از ژنهای بیمارگر باشند که باعث ابتلا به برخی از بیماریهای ژنتیک مانند دیابت، آسم و … شود.
برای پیشگیری از این بیماریها، نگهداری منظم، تغذیه مناسب، واکسیناسیون منظم و بازدید منظم از پزشک و دامپزشک ضروری است. همچنین، در صورت ظاهر شدن علائم هر گونه بیماری، به پزشک و دامپزشک محلی مراجعه کرده و درمان مناسب را شروع کنید.
