ابتدا با دامپزشک خود صحبت کنید تا هرگونه مشکل پزشکی را رد کنید. گاهی اوقات سگ ها به دلایل مختلف پزشکی و شرایط سلامتی در خانه پریشانی می کنند. و برخی داروها می توانند باعث بروز کلافگی سگ شوند. اگر سگ شما دارو مصرف می کند، از دامپزشک خود بپرسید که آیا آن دادو تاثیر  بر اضطراب دارد یا خیر.

مهم است که بدانید دوست چهارپای شما از روی کینه پارس نمی کند، چیزها را نمی شکند یا روی فرش ادرار نمی کند . کاملا برعکس: سگی که اضطراب جدایی دارد، وقتی تنها می‌ماند، به شدت تحت فشار ، ناامید و مضطرب است ترسیده. هدف از آموزش باید کاهش استرس ناشی از تنهایی باشد و سگ یاد بگیرد که حتی بدون شما آرام باشد .

اگر مشکل خفیف است…

• هر بار که سگتان را ترک می‌کنید، به سگتان غذای خاصی بدهید (مثل یک اسباب‌بازی که مخزن مناسب برای پر شدن با تشویقی های خوراکی داشته باشد ). این غذا را فقط زمانی که رفتید به آنها بدهید و وقتی به خانه رسیدید آن را بردارید. نکته: میتوانید از اسباب بازی ها و یا توپ تشویقی که میتوانید تشویقی خوراکی و یا غذا داخلش قرار دهید تا سگ مدت زمان بیشتری صرف پیدا کردن و بدست آوردن خوراکی کند استفاده کنید شما میتونید این اسباب بازی یا توپ تشویقی را از پت شاپ هم خریداری کنید .اینگونه سگ شما مدت زمان بیشتری از نظر جسمی و فکری درگیر پیدا کردن خوراکی هست و زمان براش دلچسب تر میگذرد.
• رفت و آمدهای خود را بدون احوالپرسی زیاد کم رنگ کنید. در چند دقیقه اول پس از رسیدن به خانه به توله سگ خود توجهی نکنید. اجازه بدهید هیجان سگتان پایین بیاید و بعد از پایین آمدن هیجان سگتان به او توجه کنید .
• چند لباس که به تازگی فرسوده شده و بوی شما را می دهد، در اختیارش قرار دهید. این کار باعث میشود سگ با بو کشیدن لباس شما حس آرامش بیشتری داشته باشد و احساس امنیت کند .
• از تخلیه انرژی روزانه و به خصوص قبل از تنها گذاشتن تان غافل نشوید .

اگر مشکل جدی تر است…

سگی که اضطراب شدید دارد حتی با خوشمزه ترین خوراکی ها هم حواسش پرت نمی شود. باید کم کم آنها را به غیبت خود عادت دهید.

آنها ممکن است با دیدن علائمی مانند پوشیدن کفش یا برداشتن کلیدهای خود شروع به عصبی شدن کنند. پس این کارها را انجام دهید، اما بعد آن را ترک نکنید. کفش های خود را بپوشید و سپس پشت میز بنشینید. کلیدهای خود را بردارید و تلویزیون تماشا کنید. این کار را بارها و بارها در روز انجام دهید.

 می توانید کم کم خارج شوید. ابتدا فقط به طرف دیگر در بروید. از سگ خود بخواهید بماند، سپس در را باز کنید و بدون خارج شدن از خانه مجدد ببندید. اینبار در را باز کنید از در خارج شوید و پس از چند ثانیه دوباره وارد شوید .مدت زمانی را که رفته اید به آرامی افزایش دهید. کفش های خود را بپوشید و کلیدهای خود را بردارید. از سگ خود بخواهید در حالی که به اتاق دیگری می روید بماند.

همانطور که آنها بیشتر به “بازی ماندن” عادت می کنند، مدت زمان رفتن خود را افزایش دهید. سپس از یک در بیرونی استفاده کنید، اما نه از همان دری که هر روز بیرون می روید. قبل از رفتن مطمئن شوید که سگ شما آرام است.

فقط شما می توانید بگویید که آیا سگ شما آماده است تا برای مدت طولانی تنها بماند یا خیر. در کارها عجله نکنید زمانی که 10 ثانیه یا بیشتر از هم فاصله گرفتید به آنها غذای محبوبشان و یا تشویقی خوراکی لذیذی بدهید. همیشه هنگام رفتن و بازگشت آرام رفتار کنید.

به تدریج زمان را افزایش دهید تا بتوانید برای چند دقیقه خانه را ترک کنید. سپس برای دوره های طولانی تر و طولانی تر از خود دور بمانید.

و در نهایت بهتر است از مربی سگ و یا رفتار شناس سگ کمک بگیرید تا با توجه به شخصیت سگ و شرایط نگهداری سگ به شما کمک کند تا مشکل اضطراب جدایی در سگتان برطرف شود