حساسیت زدایی و ضد شرطی کردن دو روش آموزشی هستند که ممکن است به سگ شما کمک کنند بر واکنش و احساسات منفی نسبت به افراد خاص، حیوانات یا سایر محرک ها غلبه کند. اگر سگ شما ترس یا اضطراب از خود نشان می دهد، مهم است که برنامه ای منسجم بر اساس روش های اثبات شده برای آموزش مجدد فرآیندهای فکری و واکنش های سگ خود ایجاد کنید.
فهرست مطالب
حساسیت زدایی سگ چیست؟
یکی از رایج‌ترین روش‌هایی که برای کمک به سگتان برای غلبه بر ترس‌هایش توصیه می‌شود، استفاده از یک تکنیک آموزشی به نام حساسیت‌زدایی است. حساسیت زدایی یک فرآیند اصلاح رفتاری است که سگ شما را به شیوه ای بسیار آهسته و سطح پایین در معرض ترس هایش قرار می دهد که به مرور زمان افزایش می یابد تا به او بیاموزد که واکنش منفی نشان ندهد.
حساسیت زدایی سگ ، کمک می کند تا یاد بگیرد چیزی که از آن می ترسد دلیلی برای ترسیدن ندارد. اگر سگ شما زمانی به یک شی، سر و صدا یا شخصی حساس بود، آموزش حساسیت زدایی باعث می شود که این محرک بی اهمیت به نظر برسد یا مانند هر چیز دیگری که سگ شما از آن نمی ترسد. آموزش حساسیت زدایی اغلب همراه با تمرین ضد شرطی استفاده می شود.
مطالعه بیشتر: فواید نگهداری سگ در خانه
شرطی سازی متقابل چیست؟
شرطی کردن یک تکنیک تمرینی است که اغلب در کنار آموزش حساسیت زدایی استفاده می شود. اگر سگ شما به یک محرک واکنش منفی نشان می دهد، شرطی کردن ممکن است واکنش سگ شما را از چیزی ناخواسته به چیزی که می خواهید یا از یک واکنش منفی به یک واکنش مثبت تغییر دهد.
به عنوان مثال، تصور کنید هر بار که سگ شما شخصی را می دید که در کنار خانه قدم می زند، او به سمت پنجره میدود، غرغر می کرد ، پارس می کرد و پنجره شما را خراش می داد. این احساسات منفی و رفتارهای ناخواسته باید به احساسات مثبت و رفتارهای خواسته تبدیل شوند. تمرین شرطی می تواند با کمک به سگ شما در ارتباط دادن فردی که در حال راه رفتن از کنارش است با یک تجربه مثبت یا خوشحال کننده، این معکوس را ایجاد کند. رفتارها ، توجه، تمجیدهای کلامی، اسباب بازی های خاص و سایر اشکال تقویت مثبت به عنوان پاداش در این نوع اصلاح رفتار استفاده می شود.
چگونه از حساسیت زدایی وشرطی کردن برای تغییر رفتار سگ خود استفاده کنید
بسته به رفتار، موقعیت و حیوان خانگی خاص، ممکن است مدت بیشتری طول بکشد تا برخی از سگ‌ها چیزی را که در آن شرطی شده‌اند را بیاموزند، اما اگر ثابت قدم و صبور باشید، می‌توانید تغییرات مثبتی ایجاد کنید.
محرک های سگ خود را تعیین کنید
آیا صدا، بو، شخص یا شیئی است؟ این ممکن است مهارت‌های مشاهده‌ای از جانب شما داشته باشد، اما هنگامی که مشخص کردید چیست، می‌توانید آموزش را با معرفی سگ خود به گونه‌ای شروع کنید که باعث ترس، پرخاشگری، ترس و غیره نشود.
درک نشانه های ظریف ترس و اضطراب در سگ ها بسیار مهم است تا بتوانیم محرک واقعی را شناسایی کنیم. گاهی اوقات سگ علائم ظریفی را نشان می دهد که سپس تشدید می شود و به نظر می رسد در واکنش به چیزی است که در واقع محرک نیست. به عنوان مثال، اگر سگی در مورد اعضای خانواده عصبی باشد اما به نظر می رسد که پارس می کند و نسبت به هم خانه یا شخصی در خانه پرخاشگر می شود. ما باید اولین علائم ترس و اضطراب را شناسایی کنیم و با توجه به آن محرک آموزش دهیم.
تقویت مثبت را در اطراف اشیاء تمرین کنید
اگر یک شی محرک افکار و رفتار منفی سگ شما باشد، در ابتدا بهتر است آن مورد را دور از سگ خود قرار دهید. مطمئن شوید که سگ شما می تواند آیتم را ببیند اما نسبت به آن واکنش منفی نشان نمی دهد. هر بار که سگ شما متوجه محرک خود شد و واکنش منفی نشان نداد، به او جایزه بدهید. این جایزه ممکن است اسباب بازی مورد علاقه سگ شما، ستایش و نوازش کلامی یا یک تکه تشویقی خاص باشد.
اقلام را برای مدتی، معمولاً چند روز، در این مکان نگه دارید، یا اگر نمی‌توانید آن را در جایی نیمه دائمی قرار دهید، هر روز برای چند ساعت آن را در معرض سگ خود قرار دهید. با گذشت زمان، به آرامی وسیله را به سگ خود نزدیک‌تر و نزدیک‌تر کنید، در حالی که دائماً به سگتان پاداش می‌دهید، وقتی آن آیتم را دید بدون واکنش ناخواسته. اگر سگ شما با نزدیک‌تر کردن آیتم شروع به واکنش منفی کرد، می‌توانید آن را کمی به عقب برگردانید تا روند را کاهش دهید.
سگ خود را سرزنش نکنید
اگر سگتان واکنشی ناخواسته نشان داد، سرزنش نکنید، اما در عوض وقتی سگتان واکنشی نشان نمی‌دهد، به او پاداش دهید تا بتواند شروع به ارتباط دادن محرک با یک نتیجه مثبت کند. با گذشت زمان، سگ شما حتی ممکن است شروع به نادیده گرفتن شی کند. در نهایت این مورد به سگ شما نزدیک می شود، اما آنها متوجه خواهند شد که چیزی برای ترسیدن یا حساسیت زدایی وجود ندارد
ترکیب این دو تکنیک آموزشی را می توان به روش های مشابه برای بوها، صداها و حتی افرادی که باعث می شود سگ شما به شیوه ای ناخواسته واکنش نشان دهد، مورد استفاده قرار گیرد. با بوی ضعیف یا صدای آرام شروع کنید و اگر این عوامل محرک هستند، به بوی قوی تر یا صدای بلندتر برسید. اگر محرک یک شخص است، از دور بودن فرد شروع کنید و به مرور زمان او را نزدیک‌تر کنید، درست مانند کاری که با یک شی انجام می‌دهید.
صبور باش
علیرغم نوع محرک، مهم است که به یاد داشته باشید که این جلسات آموزشی در جدول زمانی سگ شما قرار دارند، نه شما. برنامه های آموزشی خود را با دامپزشک خود در میان بگذارید. آنها ممکن است برخی توصیه های مکمل داشته باشند که می تواند به کاهش اضطراب و بهبود پیشرفت یادگیری کمک کند. اگر حیوان خانگی در مورد چیزی عصبی است، کمک به کاهش این احساسات باید روند آموزش را سرعت بخشد و نتایج را بهبود بخشد.
اگر تلاش کنید و در کارها عجله کنید، حساسیت زدایی و شرطی کردن کارساز نخواهد بود. شما نمی خواهید سگ خود را بیش از حد تحریک کنید، بترسانید یا مجبور به انجام کاری کنید، زیرا ممکن است اوضاع را بدتر کند. در عوض می‌خواهید سگتان به آرامی ریلکس شود و محرک را با چیز مثبتی مرتبط کند. این کار تنها با صبور بودن و مشاهده واکنش های سگ شما امکان پذیر است.
