نگهداری سگ در آپارتمان
مطمئن شوید که حضور سگ در مجتمع آپارتمانی شما مجاز است.
نژادی را انتخاب کنید که برای زندگی آپارتمانی مناسب باشد.
مطالعه بیشتر : بیماری دیستمپر سگ
اما برخلاف تصور عمومی، اندازه سگ به اندازه سطح انرژی آنها ارتباطی ندارد! سگ های کوچکی که انرژی بسیار بالایی دارند ممکن است زندگی در آپارتمان را دوست نداشته باشند، در حالی که یک نژاد بسیار بزرگتر اما آرام تر میتواند در آپارتمان زندگی کند.
آپارتمان خود را برای آموزش ادرار آماده کنید.
مطمئن شوید که سگ شما به اندازه فعالیت بدنی دارد و تخلیه انرژی میشود.
سگ خود را نسبت به زندگی آپارتمانی حساسیت زدایی کنید.
زندگی در یک آپارتمان می تواند به دلایل زیادی با زندگی در یک خانه ی ویلایی متفاوت باشد. بزرگترین تفاوت برای سگ شما احتمالا این واقعیت است که در یک مجتمع آپارتمانی، شما در محله های بسیار نزدیک با همسایگان خود زندگی می کنید. این بدان معنی است که توله سگ شما روزانه با صداها، افراد و بوهای مختلف بمباران می شود.
مقاله پیشنهادی : مشکل مدفوع خواری
برای برخی از سگ ها، زندگی بسیار نزدیک به افراد دیگر و حیوانات خانگی می تواند طاقت فرسا باشد. در صورت امکان با معرفی سگ خود به همسایگان خود (و حیوانات خانگی آنها) به حساسیت زدایی سگ خود نسبت به زندگی آپارتمان نشینی کمک کنید. هرچه افراد آشناتر باشند، احتمال پارس کردن سگ شما در آنها کمتر است!
اگر پارس کردن نگران کننده است، در حین رفتن، تلویزیون را روشن بگذارید یا از دستگاه پخش صدا استفاده کنید. صدای پس زمینه می تواند به خفه شدن صدای قدم ها، درها و پارس سگ ها کمک کند، بنابراین به سگ شما کمک می کند تا احساس راحتی بیشتری داشته باشد.
نگهداری سگ ها در آپارتمان میتواند شما را به چالش بکشد و گاهی دشوار باشد پس به شما پیشنهاد میشود برای نگهداری راحتتر سگتان در آپارتمان حتما از یک مربی با تجربه کمک بگیرید.
